“Fierheid, samenhang en liefde”

Andrej Viktorovitsj Borejko werd geboren als een man van twee werelden: het Westen én het Oosten. Borejko’s vader is een Pool, zijn moeder is Russische, en het eerste deel van zijn leven spendeerde hij voornamelijk in Polen: leren spreken, school lopen, met vader naar de kerk. Wat later bevond hij zich in Sovjet-Rusland, waar alles anders was. Polen en Rusland liggen van bij ons uit gezien allebei in het Oosten, maar zijn heel verschillend. Voor velen schurkt Polen tegen Rusland aan, de taal lijkt ook één pot nat... Ja, er is een gemeenschappelijke grens, maar de landen staan in wezen met hun rug tegen elkaar; ze kijken elk een andere richting uit.

Het feit dat we Andrej Borejko nu op vele plaatsen kunnen treffen, is volgens hem een gevolg van zijn aangeboren kosmopolitisme en van de Westerse waarden en talen, die altijd al zijn interesse wegdroegen. Toen hij na omzwervingen in de Russische Oeral terug als dirigent in het Poolse Poznań belandde, wist hij dat dit niet toevallig kon zijn en dat zijn leven zich tussen meerdere werelden en mentaliteiten zou blijven afspelen.

Zo ook in ons België trouwens, waar hij binnenkort zijn tweede jaar aanvat als chef-dirigent van het Nationaal Orkest van België, kortweg het NOB. We polsten hem naar zijn plannen voor het orkest en het publiek en spraken met hem over de trots van muzikanten, fictieve filosofen en de Belgische mayonaise.